Bir istisna dışında, kaktüs türlerinin tamamı, Amerika kökenlidir. Kuzey, güney ve orta Amerika ile Amerika’ya komşu (Karahip ve Galapagos vb.) adalara dağılmış olan kaktüs türleri, 3 bölgede yoğunlaşır.
- Kuzeydeki merkez, güneybatı Amerika ve Meksika,
- Kurak ve yarıkurak güneybatı And Dağları(Peru, Bolivya, Şili ve Arjantin),
- Doğu Brezilya’nın kurak ve dağlık bölgeleri
Adı, Yunanca “dikenli bitki” anlamına gelen “kaktos”, kelimesinden türetilmiştir. Yapraklar, diken biçimini alarak, yüzey alanlarını mümkün olduğunca küçültmüşlerdir. Böylece su kaybı da en aza inmiştir. Kaktüs bitkisinin en belirgin özelliği, bu diken halini almış yaprakları ve areol adı verilen, kadifeye benzeyen minik dikenleridir.
Kaktüsler aşırı kurak çöllerden(10 yılda bir yağan yağmuru saymazsak, hiç yağmur yağmayan Şili ve Peru çölleri vb.) yağmur ormanları gibi tropik bölgelere kadar, farklı iklimlerde yaşayabilirler ancak çoğu kaktüs türü, mevsimsel yağmurlara ihtiyaç duyar.
Son derece parlak, renkli çiçekleri vardır. Bu parlak renkler, mavi dışında her renkte olabilir ve ömürleri oldukça kısadır. Yaprakların diken biçimini alması ile yaprak alanı asgari düzeye inmiş, bu sayede de terleme yani su kaybı mümkün olduğunca azalmıştır. Kurak bölgelerde hayatta kalma becerisi geliştirmiş olan bu olağanüstü bitki, kurak çöllerde, susuz kalan canlıların da kurtarıcısı olur.
Rakım
Kaktüsler, hem Atlas Okyanusu hem de Pasifik Okyanusu kıyıları boyunca alçak bölglerde, hatta deniz seviyesinde, Kuzey Amerika’da ise 3.350 m, And Dağlarının batı uçlarında ise 4.500 m yükseklikte görülürler.
Meyvesi ve ilaç yapımında kullanımı
Oftcus-indica adlı, frenk inciri olarak adlandırılan lezzetli meyvesinden yağ çıkarılır. Bileşiminde meskalin bulunan peyotl gibi türleri, eski çağlardan bu yana ilaç olarak kullanılmaktadır.
Kaynaklar: