Koshik adlı Asyalı fil, 5 farklı Korece kelimeyi, hortumunu ağzına sokarak, insan gibi söyleyebiliyor. Bu yeteneğini, insanlarla daha iyi iletişim kurabilmek için geliştirdiği tahmin ediliyor.
Güney Kore’deki Everland Hayvanat Bahçesi’nde, yaşayan Koshik, “anyong” (merhaba), “anja” (otur), “aniya” (hayır), “nuo” (yere uzan) ve “choah” (iyi) kelimelerini söyleyebiliyor. Koshik ile ilgili gözlemler, Curren Biology’de yayınlanmıştır.
Viyana Üniversitesinden biyolog Angela S. Stoeger, Koshik’in olağanüstü yeteneği ile ilgili bilimsel metotlarla bir dizi çalışma gerçekleştirir. Ana dili Korece olan kişilerin katıldığı bir grup kurar ve onlardan Koshik’in söylediklerini yazmaları ister. Koshik’in her sözü ardından, katılımcılar duydukları kelimeyi yazarlar. Çalışma tamamlandığında, Koshik’in sözlerinin, şüpheye yer bırakmayacak bir açıklıkta anlaşıldığı görülür.
Daha sonra, Koshik’in çıkardığı sesler, diğer fillerin sesleri ile karşılaştırılır. Koshik’in çıkardığı sesler tamamen farklıdır. Araştırmacılar Koshik’in insan konuşmasını, özellikle kendi eğitimcilerinin ses tonlarını taklit ettiğine kanaat getirirler.
Koshik, gelişme evresinde olduğu gençlik yıllarında, 7 yıl boyunca, Everland Hayvanat Bahçesinde tek fil olmuştur. Dr. Stoeger’a göre sosyalleşme ihtiyacını giderebilmek için, Koshik’in tek şansı, insanlarla iletişime geçmek olmuştur. Bu nedenle Koshik, sesini insan sesine adapte etmek zorunda kalmıştır.
Bununla birlikte, Koshik’in tam olarak ne kadarını anladığı ve daha ne kadar öğrenebileceği konusu açıklığa kavuşturulamamıştır. Bakıcısı “otur” komutunu verdiğinde, Koshik oturma eylemini yerine getirmektedir. Ancak Koshik “otur” dediğinde, bakıcısının oturmasını bekliyor mu, bilmiyoruz. Dr. Stoeger, Koshik’in sesini, iletişim kurmak amacı ile değil, sosyalleşme fonksiyonundan ötürü kullandığını düşünmektedir.
Koshik ile ilgili çalışmadan önce Dr. Stoeger ve çalışma arkadaşları, traktör sesini taklit eden bir Afrika fili ile Asya filinin sesini taklit eden bir başka Afrika filini gözlemlemişlerdir.
http://www.cell.com/current-biology/fulltext/S0960-9822(12)01086-X